Εικόνες της προϊστορικής, της ιστορικής αλλά και της νεότερης περιόδου ζωντανεύουν με έντονα χρώματα, στις αίθουσες αλλά και τον προαύλιο χώρο του 2^ου Λυκείου Νέας Ιωνίας, δίνοντας στους μαθητές τη δυνατότητα να εμπεδώσουν με βιωματικό τρόπο το μάθημα της ιστορίας.

Ιστορικές σελίδες ξεδιπλώνονται στη θέα των επιτοίχειων παραστάσεων που έχει δημιουργήσει με πολύ μεράκι και ατέλειωτες ώρες δουλειάς η φιλόλογος του 2^ου Λυκείου Νέας Ιωνίας Μαργαρίτα Παπαϊωάννου, έχοντας την αμέριστη συμ παράσταση του έμψυχου δυναμικού του σχολείου. Η παράσταση που έχει ζωγραφιστεί σε κάθε αίθουσα, αντιπροσωπεύει και μια θεματική ενότητα από το μάθημα της ιστορίας που διδάσκεται στην τάξη.

Τα ζωγραφικά έργα που κοσμούν τις αίθουσες του 2^ου Λυκείου Νέας Ιωνίας, ζωντανεύουν ουσιαστικά, ή καλύτερα δίνουν εικαστική υπόσταση σε πρόσωπα και γεγονότα που περιέχονται στο βιβλίο της ιστορίας.    

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γλυκερία Υδραίου  

Το δημιουργικό ταξίδι ξεκίνησε από το Γ2 «με μπογιές που είχαν περισσέψει από το σπίτι μου» αναφέρει η κ. Παπαϊωάννου, ανατρέχοντας στην προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από δυόμιση χρόνια, με επίκεντρο την εμβληματική φυσιογνωμία του Κολοκοτρώνη και των ηρώων του ’21. Το τελικό αποτέλεσμα εξέπληξε ευχάριστα τους μαθητές και των υπολοίπων τμημάτων, με αποτέλεσμα η κ. Παπαϊωάννου να γνέψει, χωρίς δεύτερη σκέψη, καταφατικά στα πολυάριθμα αντίστοιχα αιτήματα που διατυπώθηκαν για το σύνολο του σχολείου. Ετσι η κάθε αίθουσα απέκτησε τη δική της ιστορική ενότητα, το 1940, την αντίσταση κατά των Γερμανών και το Πολυτεχνείο, σύμφωνα με τις θεματικές που εμπεριέχονται στη διδακτέα ύλη της Γ Λυκείου.

Στις αίθουσες της Α Λυκείου, αντίστοιχα, οι ζωγραφικές παραστάσεις που έχουν επιλεγεί, είναι η αργοναυτική εκστρατεία και ο μυκηναϊκός οικισμός του Διμηνίου και του Σέσκλου, που έχουν τοπική χροιά και παράλληλα είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με τις ενότητες που εμπεριέχονται στο βιβλίο της ιστορίας της Α Λυκείου. Σε επόμενη φάση, θα δημιουργηθούν, σημειωτέον, ανάλογα έργα και στα υπόλοιπα τμήματα της Α Λυκείου, με θέμα τους Περσικούς πολέμους και την Κλασική Αθήνα.

«Το πρώτο σκέλος της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας είναι παιδαγωγικό, διότι η τάξη πρέπει να είναι παιδαγωγικό εργαλείο. Παράλληλα το σχολείο πρέπει να είναι ευχάριστο, να έχει χρώμα και με έμμεσο τρόπο, χωρίς διδαχές, χωρίς φωνές, χωρίς τιμωρίες, να διατηρούν οι μαθητές την αίθουσα καθαρή και ανέγγιχτη» υπογραμμίζει η Μαργαρίτα Παπαϊωάννου, η οποία επισημαίνει παράλληλα ότι: «είναι σημαντικό για τα παιδιά να προσεγγίζουν βιωματικά την ιστορία».

Η μέχρι στιγμής προσπάθεια έγινε εκ των ενόντων, με τη συνδρομή του κ. Καπετανιά, γονέα μαθήτριας ΒόλοΒόλου, ενώ όπως αναφέρει παράλληλα η κ. Παπαϊωάννου: «έχουν ζωγραφίσει και ομάδες μαθητών, και ο διευθυντής μας έχει ζωγραφίσει και έχει εδραιωθεί στη συνείδηση των παιδιών η συγκεκριμένη προσπάθεια, η οποία θα συνεχιστεί».

Παράλληλος στόχος της εξαιρετικά δραστήριας φιλολόγου είναι να ζωντανέψει «το μάθημα του διαδρόμου» με τη δημιουργία παραστάσεων εμπνευσμένων από τους μεγάλους συνθέτες, Τσιτσάνη, Βαμβακάρη αλλά και τους νεότερους από τη μια πλευρά του διαδρόμου και τους μεγάλους ποιητές από την άλλη, προκειμένου οι μαθητές «να βλέπουν και να διδάσκονται» εξηγεί η ίδια, επισημαίνοντας παράλληλα την αξία αλλά και τη σημασία της βιωματικής προσέγγισης του μαθήματος που διδάσκεται στην τάξη.

Χρώματα στον αυλόγυρο

Ανάλογη εικόνα παρουσιάζει ο εξωτερικός χώρος του σχολείου, απ’ όπου ξεκίνησε ουσιαστικά η προσπάθεια, το Σεπτέμβριο του 2011. Εκατέρωθεν της κεντρικής εισόδου, οι εξωτερικοί τοίχοι του 2^ου Λυκείου Νέας Ιωνίας διανθίζονται με έντονα χρώματα και προσωπικότητες που έγραψαν ιστορία. Ο κορυφαίος του ελληνικού διαφωτισμού Ρήγας Φεραίος και το απόφθεγμα  «οποίος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά» από τη μία και ο Βάρναλης από την άλλη, ο οποίος διετέλεσε μάλιστα διευθυντής στο σχολείο της Αργαλαστής, δεσπόζουν στον αυλόγυρο του σχολείου, προσελκύοντας τα βλέμματα των διερχόμενων.

 Ανάλογες εντυπώσεις δημιουργεί η Γκουέρνικα, η μεγάλη τοιχογραφία που κοσμεί έναν από τους τοίχους της αυλής, και στέλνει προς κάθε κατεύθυνση φιλειρηνικά μηνύματα. Το συγκεκριμένο έργο δημιουργήθηκε επίσης από τη Μαργαρίτα Παπαϊωάννου, με τη συνδρομή του Βασίλη Δέτση, πατέρα μαθητή του σχολείου και του επίσης μαθητή Βαγγέλη Διανέλου και βρίσκεται σε απόλυτη συνάφεια με το ποίημα που κοσμεί τον απέναντι τοίχο, «εγώ ο Δάσκαλος εκπαιδεύω γενιές γενναίων εφήβων, στο δίκαιο και στην ειρήνη του κόσμου».

 Σταδιακά θα καλυφθούν με χρώματα και ζωγραφικά θέματα μ ΒόλοΒόλου του σχολείου, εσωτερικά κα εξωτερικά διότι: «το σχολείο πρέπει να διδάσκει και τους απέξω», τονίζει η κ. Παπαϊωάννου και προσθέ ΤΕΙ: «πρέπει να δώσουμε χρώμα και άποψη στη ζωή μας. Η ασχήμια δεν πρέπει να ακυρώνει τη γνώση». Το σχολείο άλλαξε όψη χάρη στο μεράκι της κ. Παπαϊωάννου, η οποία πρωτοστατεί παράλληλα στα θεατρικά τεκταινόμενα του σχολείου, δίνοντας βήμα έκφρασης στους μαθητές, οι οποίοι βιώνουν στην πράξη τη χαρά της συμμετοχής σε δράσεις και πρωτοβουλίες που προάγουν την εκπαίδευση και τον πολιτισμό.

Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα